ေျပာင္လွ်ာရွည္တို႔ကတဲ့ဇာတ္ (၁)

တဲ့နယ္တူ ... ပူနယ္ .. တဲ့နယ္၊ ... တဲ့နယ္တူ ... ပူနယ္ .. တဲ့နယ္ .. ဂ်ိမ္ဂ်ိမ္..ဂ်ိမ္..ဂ်ိမ္ထိ၊ ဂ်ိမ္ဂ်ိမ္ဂ်ိမ္ဂ်ိမ္ထိ..ဆိုင္းဆရာ ... ရြာစားေက်ာ္ စိန္ပတ္ရွည္ .. ေလေျပထိုးၿပီးေနာက္ .. ျပည္ဖံုးကားႀကီးပြင့္က်လာေစ .....လူရႊင္ေတာ္ .. လွ်ာရွည္နဲ႔ ေျပာင္ရွည္တို႔ကား ... ပရိတ္သတ္ႀကီးကို၊ ခ်ဳိခ်ဥ္အစံု ငံုထားေသာမ်က္ႏွာမ်ဳိးနဲ႔ ညီလာခံကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ားလို လက္အုပ္တခ်ီခ်ီ၊
ေခါင္းေတြတညိတ္ညိတ္နဲ႔ ..... အဲ .... လွ်ာရွည္ကစ ပါေလေရာ ..... “ ၾကြလာသမွ် .. ေဆြသဟာ .. ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ၿမဲပါေစ။
လွ်ာရွည္၊ ေျပာင္ရွည္ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းပို႔သေမတၱာေၾကာင့္ ....
ဥပါဒ္ရန္ေ၀း ..... ကင္းစင္ေ၀း .. ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ ...
မၾကားေသာသူ .. ငူတူတူ ..... အ၀ီစိေရာက္ပါေစ ... ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “သာဓု ... သာဓု ... သာဓု ... ။ ဟမ္ ... လုပ္ၿပီ .. ငါကအဟုတ္မွတ္လို႔ ... ဘာေတြဆိုေနတာတုန္းဟ ..... ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ခြန္းေထာက္ဆိုေနတာေလ ..... ”

ေျပာင္ရွည္ ။ ။ “ အံ့ပါ့ကြာ ...... ခြန္းေထာက္ဆိုတာ အဲလိုမဆိုရဘူးကြ၊ .. မွင္နဲ႔ေမာင္းနဲ႔ .. လူႀကီးေတြလိမ္ေတာ့မယ္ပံုစံမ်ဳိး .....”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ဟ .. ဘယ္ကလူႀကီးလည္း .. ႐ႈပ္ေနတာပဲ ..”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ ကိုယ့္ထက္ထမင္းစားဦးရင္ လူႀကီးေပါ့ကြ ..”

လွ်ာရွည္။ ။ “ အင္း .. မွတ္သားေလာက္ပါေပ့ ..”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ သံုးဆယ့္ႏွစ္ေခ်ာင္းေသာသြားေတြ ေပၚေအာင္ၿဖီးေနရမယ္။ မေက်နပ္တာကို ေက်နပ္ေနသလိုမ်ဳိး .... နဖူးမ႐ံႈ႕ပဲ ..
ဖင္ေလး႐ႈံ႕ေနရမယ္ .....။ ” (ဖင္ေလးေတာင္ ... အမွန္အကန္႐ံႈ႕ျပလိုက္ေသး ... )

လွ်ာရွည္။ ။ “ မင္းကဖင္သာ႐ံႈ႕ျပေန ... ဗိုက္ႀကီးက စားထားတာမ်ားေတာ့ ေဖါင္းေနတာပဲ ..... ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ ဒါကလြယ္ပါတယ္ .. ေမြးကတည္းက ေရဖ်ဥ္းေရာဂါရွိလို႔ ပါလို႔ ..... ပရိတ္သတ္ႀကီးကိုေျပာလိုက္ရင္ ..... ပိုလို႔ေတာင္သနားသြားဦးမယ္ ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ကိုင္း .. ကိုယ့္လူ မင္းဘာသာမင္း ႀကိဳက္သလိုလုပ္ေန ..... ပရိတ္သတ္ႀကီးက .. မင္း .. ခြန္းေထာက္ေစာင့္ေနတာ
အႏွစ္ (၂၀) ထဲေရာက္ေနၿပီ ..... ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ မင္းသားႀကီးေလသံျဖင့္ ..... “ ဆိုပါ့မယ္ကြယ္ ...... ဆိုပါ့မယ္ .... ဟယ္ ..ဟယ္ ..ဟယ္ .. ( စ ..... ဆို)
ျမန္မာျပည္ေတာင္ဒီကၽြန္းမွာလ ..... ေအာင္စည္သံရႊမ္းပါလို႔ ..... (ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္) .. ဒို႔ ျမန္ျပည္ေရႊေရာင္လႊမ္းၿပီမို႔ ..... ထူး .. ဟူး .. ဟူး .. ဟူး . ထူး ... ျမတ္တဲ့ ျမန္မာ .... ဟာ..ဟာ.. ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ေရႊျမန္မာဆိုတာကိုးခင္ဗ် ..... (သံေယာင္လိုက္ေသး) ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ ထူးျမတ္တဲ့ ..ျပည္ျမန္မာ၊ ညီညာပါသာေစေၾကာင္းရယ္နဲ႔ ..... ၊ ျပည္သာယာအစဥ္ေရးကိုလ ..”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ဆက္ဆိုပါဦးခင္ဗ် .. ” (ေထာက္ပို႔ ... ေထာက္ပို႔)

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ အင္း ..... ဆိုရ ..ဆိုရ .. ရင္၀မွာ မသက္သာ ... ဒင္းအာဏာ တည္ေနသမွ်ေတာ့ ..... မြဲ .. ဟဲ ..ဟဲ .. မြဲ .. ဟဲ ..ဟဲ
ျပည္သူေတြခင္မ်ာ ... ”
(ရြာစားေက်ာ္ စိန္ပတ္ရွည္ကလည္း အလိုက္တသိ၊ ဘီးလူးဆိုင္းတီးေပးလိုက္ေလ၏ )

လွ်ာရွည္။ ။ “ ေကာင္းလိုက္ပါေပ့ ..... ခြန္းေထာက္ေတာ္ ပဏာမနဲ႔ .. ပဏာသ သြားတာ ကိုေျပာင္ရွည္မွတ္ပ .. ဗ်ာ ..၊ အင္း ...
ဒီလိုနဲ႔ ..... တစ္ႏွစ္တစ္ခါေရာက္လို႔လာ .. ေရာင္၀ါဆီမီး .. ထိန္ထိန္ညီးမယ့္ .. သီတင္းကၽြတ္လ .. ဒီခ်ိန္ခါမွာ လွ်ာရွည္ရဲ႕ လက္အစံု ၾကာပဒုမၼာဖူးကဲ့သို႔ ..... ဦးထိပ္တင္ၿပီး ..... ဗုဒၶံသရဏံဂစၧာမိ၊ ဓမၼံသရဏံဂစၧာမိ၊ သံဃံသရဏံဂစၧာမိ ..... ပါလို႔ကန္ေတာ့လိုက္ပါၿပီ ဘုရား ” (ရင္ထဲကလာတဲ့စကား)

“ ေျဖာင္း ” (လွ်ာရွည့္ေခါင္းေပၚ မေၾကျငာပဲ က်လာတဲ့ ေျပာင္ရွည့္႐ိုက္ခ်က္ေလး)

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ မွားေနတယ္ .. ျပန္ဆို ..ျပန္ဆို ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ဘာမွားလို႔လဲ (အံ့ၾသျခင္းႀကီးစြာျဖင့္) .... ဘာမွားလို႔လဲ.... ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာေလ .. ဘာမွားလို႔လဲ ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ အဲဒါေျပာတာေပါ့ .. မင္းပူေဇာ္တာမျပည့္စံုေတာ့ဘူး .. ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ဗုဒၶံသရဏံဂစၧာမိ၊ ဓမၼံသရဏံဂစၧာမိ၊ သံဃံသရဏံ ဂစၧာမိ ေလ.. (မ်က္လံုးကလယ္၊ ကလယ္ျဖင့္) ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ အဲဒီမွာ .. စလြဲေရာ၊ ဗုဒၶံ၊ ဓမၼံ အထိပူေဇာ္လို႔ ရေသးတယ္ေလ။ အမယ္မင္း .... ခုေတာ့ သံဃံ ဆိုတာမေတြ႕ေတာ့ပါ လား။ ” (ရြာစား စိန္ပတ္ရွည္ .. ငိုခ်င္းခ်သံတီးသံထြက္ေပၚလာ)

ေျပာင္ရွည္ (ဆက္ေျပာ) ။ ။ “ ႀကံဳရ ..ႀကံဳရ .. ဘံုဘ၀၊ ဆံုလိုက္ရတဲ့ဒီၾကမၼာ၊ ဘယ္ကုသိုလ္ ဘယ္ဆီေရာက္ပါလိမ့္၊ ဘုရားဒကာ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမွာလ၊ အမယ္မင္း ... ခုေတာ့သံဃာ ဆိုတာ ရွား ... ဟားဟား .. ရွား..ဟားဟား ေပါ့ဗ်ာ .. ”

(ရြာစားစိန္ပတ္ရွည္ ..ကလည္းအလိုက္တသိ၊ “တပ္မေတာ္ႀကီလည္းခ်ီလာပါၿပီ၊ တပ္မေတာ္ႀကီးလည္းခ်ီလာပါၿပီ” ဆိုၿပီးလက္စြမ္းျပပါ ေလေရာ ...)

လွ်ာရွည္။ ။ “ မင္းငိုေတာ့ ..ငါလည္းငိုခ်င္တာေပါ့ကြာ၊ ကဲ .. တိတ္ပါ.. ေျပာင္ရွည္ရယ္၊ တစ္ေန႔က်ရင္ေလ .. အဲဒီ၀မ္းခ်ဳပ္ႀကီးကို .... ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးလုပ္စမ္းပါ .. ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ စားတာမ်ားၿပီး ၀မ္းခ်ဳပ္ေနတာ မင္းမွ မသိတာ .. ၊ အဲဒီ၀မ္းခ်ဳပ္ႀကီးကိုငါကိုယ္တိုင္သြားေတြ႕ၿပီးရင္ မ်က္လံုးေလးလံုး ဆိုင္၊ တစ္ခ်က္တည္းေျပာခ်ပစ္လိုက္မယ္ ..... ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ မ်က္လံုး ႏွစ္လံုးပါ ..”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ဟ ..... သူႏွစ္လံုး၊ ငါႏွစ္လံုးေလ ... ငါတစ္ခ်က္တည္းေျပာခ်ပစ္လိုက္မွာ .. ”
ေျပာင္ရွည္။ ။ “ ဘာေျပာမွာတုန္း ... ? ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ငါတစ္ခ်က္တည္းေျပာခ်ပစ္လိုက္မွာ ... ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ ေျပာင္ရွည္စိတ္ မရွည္ေတာ့ဘူးေနာ္ .. ဘာေျပာမွာတုန္း ... ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ဒီလိုေျပာပစ္လိုက္မွာကြ ... တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးေမြးေန႔ဘယ္ေတာ့လဲ ဟင္ ...”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ ေသာက္ေရးထဲ .. ေမြးေန႔ေမးၿပီး .. ကားပါမစ္ေတာင္းမလို႔လား ..၊ ဒီမွာ ေျပာင္ရွည္တို႔ကေတာ့ ဒီ၀မ္းခ်ဳပ္ႀကီးမွတ္
သြားေအာင္ .. ခ်ာလပတ္ရမ္းသြားေအာင္၊ ဒီလိုရက္စက္မႈမ်ဳိးကို .. ေျပာခ်ပစ္လိုက္မွာ ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ဟ .. လုပ္စမ္းပါဦး၊ ၾကားစမ္းပါရေစ .. ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ ေဟ့ ..... တေျပာင္ရွည္တဲ့ရွိတယ္ကြ၊ ဘယ္သူမွတုလို႔မရဘူး ..”
လွ်ာရွည္။ ။ “ ဟုတ္ပါတယ္၊ မင္းေျပာင္တာ လူတိုင္းသိပါတယ္၊ နဖူးကေျပာင္ေျပာင္၊ ဆံပင္က တစ္ေခ်ာင္းတည္းရွည္ေနတာ ေျပာ မွာသာေျပာ ... ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ ဒီလိုေျပာပစ္လိုက္မွာ ... ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ကဲေျပာပါ .. ရွစ္ႀကီးခိုးပါတယ္၊ ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ ဒီလိုကိုေျပာမွာ ... ဒီမွာတပ္ခ်ဳပ္ႀကီး (အမိန္႔သံျဖင့္) .. ခင္ဗ်ားအိမ္မွာခိုင္းစရာရွိရင္ေျပာေနာ္ ... ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ အင္း ... ႀကိဳင္ႀကိဳင့္ ထဘီေလးပါေလွ်ာ္ေပးလိုက္ေပါ့၊ ..... ထြီ .. အဟုတ္မွတ္လို႔ .. နားေထာင္ေနတာ၊ သူကပိုေတာင္ ဆိုးေသး ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ အလကားေျပာတာပါကြာ၊ ဒီလိုမ်ဳိးေတြမျဖစ္ရေအာင္ .. လူရႊင္ေတာ္ေတြကသတိေပးတာ။အဟိ.. ေျပာသာေျပာရတာ ေျပာင္ရွည့္အသံ စင္ေအာက္ေတာင္ေရာက္ပါ့မလားမသိ။ ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ ကဲ ... ကဲ .. ေတာ္ပါေတာ့၊ မင္းသမီးေလးရဲ႕ .. အက အလွ ကိုလည္း ပရိတ္သတ္ႀကီးကေမွ်ာ္ေနေလာက္ၿပီ၊ ကေတာ္ ႐ုပ္ကိုေဖၚထုတ္ၾကပါစို႔လား ... ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ အသားကဥၥန၊ ခါးတင္အလွ၊ ငါးပဥၥ ေကာင္းျခင္း၊ မ်က္ႏွာကမအီမလည္၊ စိ္န္ေတြကသီးသီး၊ ေျခသလံုးညိဳပုပ္၊ တကယ့္ကေတာ္ယုတ္ (အဲေလ ...စာလံုးေပါင္းမွားလို႔ ..) သန္တာရွည္ဆိုတဲ့ ႏွမ .... ေတး“စ” ဖို႔... ကိုင္း .... ရြာစား .. ေဖးမလို႔ေပးေပ ေတာ့ဗ်ာ ...”

(ဂ်ိမ္ထိ ..... ဂ်ိမ္ထိ ... ေဘပံုပတ္ပံုထိ ...) ဆိုင္းကလည္းသြက္ပါ့။

မင္းသမီးေလးသန္တာရွည္.. ဆင္မဗိုက္နာမ်က္ႏွာေပးနဲ႔ထြက္လာၿပီး သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုဆိုေစ ......

“ စစ္သားဆိုရင္ ...ေၾကာက္ပါၿပီရွင္ ..ေက်ာ႐ံုႀကံလိမ့္မထင္ ... ။ လူဆိုးလား၊ လူေကာင္းလား၊ မခြဲျခားတတ္ပါရွင္။ (အသံေလးကေတာ္ ေတာ္ေနာင္တရေနပံု) ” (ဂ်ိမ္ထိ ..... ဂ်ိမ္ထိ ... ေဘပံုပတ္ပံုထိ ...)

မွတ္ခ်က္။ ။ မင္းသမီးေလးအဲဒီတစ္ပိုဒ္ပဲဆို၊ တစ္ပိုဒ္ပဲကၿပီး၊ စူပုပ္ပုပ္မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ျပန္၀င္သြား .....

လွ်ာရွည္။ ။ “ ဟာ .. ဒို႔ မင္းသမီးေလး၊ ဆိုသြား၊ ကသြားလိုက္တာ၊ ေျပာစရာကုိမရွိ ... ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ ... ”

ေျပာင္ရွည္။ ။ “ မင္းသမီးကလည္း တစ္ပိုဒ္ပဲဆို၊ တစ္ပိုဒ္ပဲကသြားတယ္ ... ပရိတ္သတ္ႀကီးကိုအားနာလိုက္တာ ”

လွ်ာရွည္။ ။ “ မင္းကဘာသိလို႔လဲ ... တစ္ခါဆိုလို႔တစ္ပိုဒ္တည္းၿပီးတာ၊ ႏွစ္ခါမ်ားဆိုမိရင္ ... ႏွစ္ဗိုက္၊ ေအာင္မေလး ...မေတြးရဲပါဘူး .. ”

အဲဒီမွာတင္ဆင္ဆာမိၿပီးျပက္လံုးမဆက္ႏိုင္ေတာ့။ ။

(ကိုေျပာင္ရွည္ေရးသားတင္ဆက္သည္။)